Auditieve pianomethode voor jonge kinderen van 5 en 6 jaar

De methode 'Zwei Hände, zwölf Tasten' van Klaus Runze is in 1971 ontstaan en in 1982 gereviseerd. De illustraties zijn door leerlingen gemaakt. Er is een Duitse en Engelse versie.

Klaus Runze vertaalde muzikale en technische aspecten van het pianospel naar de belevingswereld van het jonge kind.

Zo nodigen de bewegingen van dieren, spelletjes die kinderen spelen en andere beelden uit tot klankervaringen en het ontwikkelen van speelmanieren.

De oefeningen gaan van grove naar steeds fijnere bewegingen.

Het auditieve element en het ontwikkelen van de tastzin nemen een belangrijke plaats in.

Klaus Runze laat de leerlingen tijdens de les ook aan de piano staan. De leelrlingen hebben zo meer bewegingsvrijheid om soepele bewegingen te kunnen maken en het hele klavier te verkennen. Staande hebben ze de juiste speelhoogte.

Pianospelen is leren communiceren met klank aan de hand van allerlei muzikale opdrachten. Er is alle ruimte voor creativiteit en improvisatie.

Beide handen krijgen evenveel aandacht en het gehele toetsen-
bord wordt daarbij gebruikt.

Eerst het melodische gehoor ontwikkelen. Niet te vroeg laten begeleiden met een kwint.

Deze methode is ook voor iets oudere leerlingen te gebruiken. Vooral wanneer deze leerlingen een stijve motoriek hebben.

In het 'Lehrerheft' (docentenboek) vind je een uitgebreide uitleg hoe je met deze methode kunt werken.

In 'Muziekkabouters in Pianoland' zijn
de oefeningen uit Klaus Runzes boek
een passend onderdeel van de les.